اصلاح آیین نامه حمایت از تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین
ساختار قانون
این یک واقعیت پذیرفته شده و بدیهی است که مهمترین هزینه ای که شرکت ها در حوزه دانش بنیان انجام می دهند، برای تحقیق و توسعه محصولاتشان است. در هر کدام از زمینه های علمی پذیرفته شده در دانش بنیان این هزینه ها می تواند شامل فعالیت ها و نیازهای متفاوتی باشد، بنابراین تبیین برنامه ای که بتواند به طور کامل تمامی آنها را پوشش دهد کار آسانی نیست. با بالا رفتن هزینه های کشور به خاطر تورم و افزایش قیمت دلار، امروز مجموعه هایی که در این خصوص فعالیت می کنند با مشکلات هزینه ای متعددی دست و پنجه نرم می کنند.
گرچه آیین نامه حمایت از تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین تلاش بسیاری داشته است تا به گونه ای شرکت ها را زیر بال و پر خود بگیرد که نگرانی های آنها برطرف شده و مسیر توسعه آنها نیز هموار گردد، اما ضعف قانونی و ناتوانی معاونت علمی ریاست جمهوری در نتیجه آن یکی از موانع اصلی در این خصوص به حساب می آیند. این همان نقطه ای است که در حال حاضر مطرح شده است و تلاش ها با اصلاح آیین نامه حمایت از تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین برای رفع آن آغاز شده است.
اصلاح به منظور بهبود خدمات
به موجب اصلاح آیین نامه یاد شده که به امضای محمد مخبر معاون ریاست جمهوری رسیده است، سازمان امور مالیاتی کشور موظف است معادل هزینه‌های تحقیق و توسعه شرکت‌ها و مؤسسات متقاضی را که به تأیید معاونت علمی و فناوری رسیده است، به عنوان اعتبار مالیاتی محسوب کند به نحوی که معادل هزینه‌های تحقیق و توسعه از مالیات قطعی شده همان سال یا سال‌های آتی شرکت‌های یاد شده کم شود.
همچنین هیات دولت وزیران در ۲۴ مهر ماه امسال، به منظور توجه نظر هیات بررسی و تطبیق مصوبات دولت با قوانین، با پیشنهاد اصلاح آیین نامه حمایت از تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین در حوزه صنعت، معدن و تجارت هم موافقت کرد.
همچنین ایجاد مدارس و هنرستان‌های دانش بنیان و هوشمند توسط وزارت آموزش و پرورش با همکاری وزارت صنعت، معدن و تجارت براساس آمایش وزارتخانه‌های یاد شده و با رعایت قوانین و مقررات مربوط مجاز است.