شما اینجا هستید : خانه » دانش بنیان » شرکت های دانش بنیان

شرکت های دانش بنیان

انواع شرکت های دانش بنیان

برای آشنایی با انواع شرکت های دانش بنیان، ابتدا لازم است که در مورد انواع این شرکت ها، مطالبی را گفته شود. به طور کلی ، شرکت های دانش بنیان به دو دسته شرکت های تولیدی و شرکت های نوپا تقسیم می شوند. در ادامه این تقسیم بندی، هر یکی از این گروه های اصلی نیز به دو زیر مجموعه تقسیم بندی می شوند. در ادامه این مطلب، دسته بندی ها و نوع تقسیم بندی شرکت های دانش بنیان مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

دانش بنیان نوع یک
دانش بنبان نوع دو

دانش بنیان نوع یک

شرکت دانش بنیان نوپا نوع یک

شرکت های دانش بنیان نوپای نوع یک، به مجموعه ای شرکت ها اطلاق می شود که فاقد اظهار نامه مالیاتی سال مالی گذشته خود بوده و یا درآمدی در سال مالی گذشته نداشته باشند. . محصول پیش بینی شده برای این دسته از شرکت ها باید به مرحله ی تولید رسیده و یا حداقل در حد نمونه ی آزمایشگاهی ساخته شده باشد. این محصول علاوه بر داشتن طراحی مبتنی بر تحقیق و توسعه ، باید از سطح فناوری بسیار بالایی برخوردار بوده و ارزش افزوده زیادی را ایجاد نمایند تا مشمول فهرست کالا و خدمات دانش بنیان سطح یک گردند.

دانش بنبان نوع دو

شرکت دانش بنیان نوپا نوع دو

شرکت های دانش بنیان نوپای نوع دوم، به مجموعه ای شرکت ها اطلاق می شود که فاقد اظهار نامه مالیاتی سال مالی گذشته خود بوده و یا درآمدی در سال مالی گذشته نداشته باشند. . محصول پیش بینی شده برای این دسته از شرکت ها باید به مرحله ی تولید رسیده و یا حداقل در حد نمونه ی آزمایشگاهی ساخته شده باشد. این محصول علاوه بر داشتن طراحی مبتنی بر تحقیق و توسعه ، از سطح فناوری کمتر پیچیده ای نسبت به شرکت های دانش بنیان نوپا نوع یک برخوردار بوده اند. تنها تفاوتی که شرکت های دانش بنیان نوپا نوع دو یا شرکت های دانش بنیان نوپا نوع یک دارند، در عدم معافیت مالیاتی است، اما در بقیه مزایا با یکدیگر کاملا برابرند.

دانش بنیان تولیدی نوع یک

در گذشته، شرکت های دانش بنیان تولیدی به مجموعه از شرکت هایی گفته می شد که عمر فعالیت آن ها بیش از سه سال بود. شرکت هایی که هم از نظر فنی و هم از نشر مالی مورد بررسی قرار می گرفتند و می بایست حداقل 25 درصد از میزان فروش آخرین اظهار نامه مالیاتی شان، حاصل از فروش محصولات و تولیدات دانش بنیان آن مجموعه می بود.

اما با تغییرات و ویرایش آیین نامه ارزیابی شرکت های دانش بنیان، بر ارزیابی شرکت های دانش بنیان تاثیری جدی نگذاشت. شرکت های دانش بنیان تولیدی نوع یک به مجموعه ای از شرکت هایی اطلاق می شود که بیش از ۲۵% درآمدشان در آخرین اظهار نامه مالیاتی، حاصل از فروش محصولات و تولیدات دانش بنیان مجموعه شان باشد. نکته حائز اهمیت در این شرکت ها، علاوه بر داشتن طراحی کالا مبتنی بر تحقیق و توسعه، رسیدن محصول به مرحله تولید با بهره گیری سطح فناوری بسیار بالا و تولید ارزش افزوده زیاد است که آن محصول را مشمول فهرست کالا و خدمات دانش بنیان سطح یک می کند.

دانش بنیان تولیدی نوع دو (صنعتی)

با جدی شدن اهمیت ورود و استفاده از فناوری های برتر در شرکت های صنعتی، شرکت هایی که در اظهارنامه سال مالی گذشته خود، دارای درآمد عملیاتی باشند، و همچنین در حوزه های فناوری برتر فعالیت داشته باشند، با داشتن یکی از شرایط زیر می توانند به عنوان شرکت دانش بنیان نوپا نوع دو تایید شوند.

محصول شرکت هایی که به مرحله تولیدرسیده است و این شرکت ها علاوه داشتن تیم طراحی توسعه و تحقیق، از سطح بالایی از فناوری برخوردارند و مشمومل فهرست کالا و خدمات دانش بنیان سطح دو می شوند.
شرکت هایی که در زمیه پروژه های مهندسی، پیمانکاری و ساخت EPC باشند، با این توضیح که حداقل ۱۰% پروژه شان شامل معیار های دانش بنیان باشد.
شرکت هایی که محصولاتشان به مرحله ی تولید رسیده و یا در حد نمونه ی آزمایشگاهی قابل ارایه باشد. این محصول علاوه بر داشتن طراحی مبتنی بر بهره گیری از تیم تحقیق و توسعه ، باید از سطح فناوری بسیار بالا و پیچیده ای برخوردار بباشند و ارزش افزوده زیادی را ایجاد کنند تا مشمول فهرست کالا و خدمات دانش بنیان سطح یک گردند.

در گذشته، شرکت های دانش بنیان صنعتی به مجموعه از شرکت هایی گفته می شد که عمر فعالیت آن ها بیش از سه سال بود. شرکت هایی که هم از نظر فنی و هم از نشر مالی مورد بررسی قرار می گرفتند. . همچنین این شرکت ها نمی توانند از معافیت مالیاتی برخوردار شوند. زمان استفاده از مزایا و تسهیلات قانونی برای شرکت های دانش بنیان تولیدی نوع یک و نوپا نوع یک، دو سال و برای شرکت های تولیدی نوع دو و نوپا، سه سال در نظر گرفته شده است. تمدید این زمان با توجه به ارزیابی و تایید مجدد شرکت است.

دانش بنیان تجاری سازی

یکی از مهم ترین معضلات و مشکلات شرکت های دانش بنیان، تجاری سازی برند و فروش محصولات آن هاست. معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، با به کارگیری شرکت‌هایی که خدمات آن ها در راستای سهولت در روند فعالیت و رونق کسب و کار شرکت‌های دانش بنیان و یا فناور (غیر دانش بنیان) است، شرکت هایی را، با عنوان شرکت‌های دانش بنیان تجاری سازی مورد تأیید قرار داده است.

به همین منظور در بخش تجاری سازی فهرست کالاها و خدمات دانش بنیان ، قسمتی در خصوص شرکت‌هایی که با خدمات خود باعث رونق بخشیدن به کسب و کار شرکت های دانش بنیان یا فناور می‌شوند، قرار داده شده است تا شرکت های فعال در این حوزه بتوانند در مورد دسته‌های موجود و مورد تأیید در بخش تجاری اطلاعات کسب کنند و این مشکل گذر کنند.

در تعریف تجاری سازی آمده است: تبدیل یافته های جدید و ایده های پژوهشی به محصولات، خدمات و فن آوری های قابل ارائه به بازار.ت جاری سازی را می توان، ورود یک فکر و اندیشه و یا فناور به بازار تعریف کرد.

دانش بنیان فرآیندی و خدماتی

شرکت هایی که با به کارگیری تجهیزات و فرآیندهایی که در آیین نامه ارزیابی و تشخیص شرکت های دانش بنیان ذکر شده است، اقدام به تولید محصولات غیر دانش بنیان نمایند، می‌توانند تاییدیه دانش بنیان تولیدی نوع دو (صنعتی) را دریافت کنند. لازم به یادآوری است که تنها تفاوتی که میان شرکت‌های دانش بنیان تولیدی نوع دو(صنعتی) با شرکت های دانش بنیان تولیدی نوع یک وجود دارد، فقط در عدم بهره مندی از معافیت مالیاتی است.

دانش بنیان نرم و هویت ساز

با پیگیری های مداوم و حمایت های معاونت علمی رئیس جمهور، ستاد نرم و هویت ساز در معاونت علمی ریاست جمهوری ایجاد شد و اقدام به تدوین آیین نامه در این حوزه نمود. شرکت های فعال در حوزه فناوری های نرم، می بایست مانند سایر شرکت های دانش بنیان از محصولات دانش بنیان با تکنولوژی پیچیده و فناوری سطح بالا برخوردار باشند. همچنین ویژگی های مالی، فنی و تحقیق و توسعه استفاده شده در نیز در این شرکت ها مورد بررسی قرار می گیرد.لازم به یادآوری است که تفاوت شرکت‌های دانش بنیان تولیدی نوع دو (صنعتی) با شرکت های دانش بنیان تولیدی نوع یک فقط در عدم بهره مندی از معافیت های مالیاتی است.

دانش بنیان حوزه EPC

به مجموعه شرکت هایی که درآمدشان حاصل از اجرای پروژه های مهندسی، پیمانکاری و ساخت EPC است، با در نظر گرفتن این نکته که حداقل ۱۰% پروژه شامل معیار های دانش بنیان باشد، می توانند اعتبارنامه دانش بنیان تولیدی نوع دو (صنعتی) را دریافت نمایند..لازم به یادآوری است که تنها تفاوت شرکت‌های دانش بنیان تولیدی نوع دو (صنعتی) با دیگر شرکت های دانش بنیان تولیدی نوع یک، فقط در عدم بهره مندی از معافیت مالیاتی است.